BAD LOVE รักร้ายนาย(หมอ)สุดเถื่อน

BAD LOVE รักร้ายนาย(หมอ)สุดเถื่อน

เหนือ หรือ อัศวิน อัครเดชาวัฒนา

"เขา" นักศึกษาชั้นปีที่ 4 ราชาแห่งคณะแพทยศาสตร์ เจ้าของฉายา "หมอเถื่อน"

ภีม หรือ ภีรยา วนาธนากร

"เธอ นักศึกษาชั้นปีที่ 4 อดีตดาวคณะสุดสวยแห่งคณะบริหาร "เพื่อนสนิทของหมอเถื่อน"

คำโปรย

“ทำไมไม่รับโทรศัพท์”

“ก็ภีมเรียนอยู่”ภีรยาเอ่ยขึ้นอย่างรู้ดีว่าเธอไม่ควรเงียบก่อนที่จะมองไปรอบๆห้องก็เห็นว่าทุกสายตามองมาที่เธออย่างสนใจ

แน่นอนอยู่แล้วว่าทุกคนจะต้องสนใจในเมื่อผู้ชายที่อยู่ตรงหน้าเธอเป็นถึงราชาแห่งคณะแพทย์ซึ่งถือว่าเป็นคนดังหนึ่งในสี่ของมหาวิทยาลัยเลยก็ว่าได้ ยิ่งคณะบริหารของเธอที่มีแต่ผู้หญิงเกือบเจ็ดสิบเปอร์เซ็นต์มีหรือที่ทุกคนจะไม่สนใจ

“อย่ามาตลก ก็เห็นอยู่ว่าเลิกคลาสแล้ว”อัศวินถึงกับหรี่ตาลงมองใบหน้าหวานอย่างจับผิดก่อนที่จะเอ่ยขึ้นเสียงเรียบดุ

ภีรยาถึงกับนิ่งไม่รู้จะพูดอะไร เพราะอีกฝ่ายรู้ดีว่าเธอเลิกคลาสตอนห้าโมงแล้วที่เขาโทรเข้ามาก็ผ่านมาหลายนาทีแล้ว ซึ่งถ้าเธอจะบอกว่าอาจารย์ปล่อยเลทก็ยิ่งเป็นไปไม่ได้เพราะตอนนี้ทั้งห้องเหลือนักศึกษาอยู่ไม่ถึงครึ่งด้วยซ้ำ

แต่จะให้เธอพูดความจริงว่าเธอกำลังโกรธเขาอยู่เธอเองก็พูดไม่ได้เหมือนกัน จะให้เธอบอกไปได้ยังไงว่าเธอโกรธที่เห็นเขาอยู่กับผู้หญิงอื่น ไม่มีทางที่เธอจะพูดมันออกไปอย่างแน่นอน

“อยากตายหรือไงภีม ทำไมต้องทำให้โมโหด้วย”อัศวินเอ่ยขึ้นอย่างหงุดหงิดพยายามระงับอารมณ์โกรธเอาไว้อย่างเต็มที่มองอีกฝ่ายด้วยสายตาดุ

“เหนือก็ทำให้ภีมโมโหเหมือนกัน”ภีรยาถึงกับชะงักไปทันทีเมื่อรู้ตัวว่าเผลอพูดอะไรออกไปก่อนที่จะหันไปมองเพื่อนทั้งสามก็เห็นว่าทุกคนต่างมองมาที่เธอกับร่างสูงด้วยสายตาตื่นไม่แพ้กัน

………………………………………………………………………..

“นอนไหม”อัศวินเอ่ยขึ้นเสียงทุ้มก่อนจะขยับแขนโอบร่างบางเข้าหาไหล่กว้างทันที

“อืม”ภีรยาพยักหน้าตอบรับทันทีก่อนจะซุกหน้าลงกับไหล่กว้างของร่างสูงอย่างไม่อิดออด

ถึงจะรู้สึกแปลกๆที่ต้องมานอนอิงไหล่กว้างอยู่บนรถบัสแบบนี้แต่เธอก็รู้สึกง่วงเกินกว่าจะคิดอะไรได้

“เหนือ”

“ฮือ”อัศวินเพียงแต่ขานรับก่อนกระชับวงแขนให้แน่นขึ้น

“ถ้าเมื่อยบอกภีมนะ”ภีรยาเอ่ยขึ้นเสียงแผ่วอย่างกลัวว่าร่างสูงที่เธออาศัยอิงนอนจะปวดเมื่อยขึ้นมา

“เหนือ”

“ฮือ”

“อยากฟังเพลง”ภีรยาเอ่ยเสียงอ้อนขึ้นมาทันทีพร้อมกับพยายามลืมตาที่หนักอึ้งมองร่างสูงอย่างออดอ้อน สาเหตุที่ต้องอ้อนเพราะเธอดันลืมหยิบหูฟังของตัวเองลงมาจากรถของเขาด้วย

“ภีมลืมหยิบหูฟังมาด้วย”

อัศวินถึงกับถอนหายใจออกมาทันทีก่อนจะหันไปเรียกเพื่อนที่นั่งอยู่แถวหน้าแน่นอนว่าเขาไม่ใช่คนที่จะพกหูฟังติดตัวตลอดเวลา

“ไอ้เดม”

 “ฮือ อะไรวะไอ้เหนือ คนจะนอน”ดนัยถึงกับโวยวายขึ้นมาทันทีเมื่อถูกรบกวนเวลานอนอันแสนสุข

“เอาหูฟังมึงมา”

“อะ เอาไป แล้วอย่าเรียกอีกนะมึง”ดนัยเอ่ยขึ้นอย่างหงุดหงิดพร้อมกับส่งหูฟังให้อีกฝ่ายทันที

ภีรยาถึงกับยิ้มกว้างออกมาทันทีก่อนที่จะรับหูฟังไปต่อเข้ากับโทรศัพท์เครื่องหรูของตัวเองพร้อมกับซุกหน้าเข้าหาไหล่กว้างเหมือนเดิม

อัศวินถึงกับส่ายหน้าให้กับร่างบางทันทีก่อนที่จะโอบกระชับอีกฝ่ายเข้าหาอกแกร่ง

………………………………………………………………………..